OVER DE BORELING JACK - FALA DO HOMEM NASCIDO JACK

Jack is het broertje van Phil en is nu de jongste telg uit de familie. Drie jaar geleden maakte ik een steentje voor zijn broer, dus Jack kon niet achterblijven.

Jack é o irmãozinho de Phil e é agora o membro mais novo da família. Três anos atrás fiz uma pedrinha para o seu irmão, então Jack não podia ficar para trás.

Ook toen vond ik al dat niemand het nieuw leven mooier heeft beschreven als António Gedeão. In 1958 publiceerde hij reeds ‘Fala do homem nascido’ en Adriano Correia de Oliveira zette het gedicht op zijn LP "Cantaremos" in 1970, maar het blijft tijdloos mooi. Dus ook voor herhaling vatbaar…

Na altura já era a minha opinião que ninguém descreveu melhor a vida nova do que António Gedeão. Em 1958 publicou ‘Fala Do Homem nascido’ e Adriano Correia de Oliveira interpretou o poema no LP 'Cantaremos' em 1970, mas é eternamente bela. Então vale a pena repetir... 

Fala do Homem Nascido Venho da terra assombrada do ventre da minha mãe não pretendo roubar nada nem fazer mal a ninguém Só quero o que me é devido por me trazerem aqui que eu nem sequer fui ouvido no acto de que nasci Trago boca pra comer e olhos pra desejar tenho pressa de viver que a vida é água a correr Tenho pressa de viver que a vida é água a correr Venho do fundo do tempo não tenho tempo a perder Minha barca aparelhada solta o pano rumo ao Norte meu desejo é passaporte para a fronteira fechada Não há ventos que não prestem nem marés que não convenham nem forças que me molestem correntes que me detenham Quero eu e a natureza que a natureza sou eu e as forças da natureza nunca ninguém as venceu Com'licença com'licença que a barca se fez ao mar não há poder que me vença mesmo morto hei-de passar Não há poder que me vença mesmo morto hei-de passar com'licença com'licença com rumo à estrela polar                                                  © António Gedeão

Over de Pasgeborene Ik kom uit het schimmig land van mijn moeders buik ben niet van plan te stelen noch iemand pijn te doen Ik vraag alleen mijn schuld om mij hier te brengen want ik werd niet eens gehoord bij de daad waar ik uit geboren ben Ik heb een mond mee om te eten en ogen die verlangen ik heb haast om te leven want het leven is als stromend water Ik heb haast om te leven want het leven is als stromend water Ik kom uit de diepte van de tijd en heb geen tijd te verliezen Ik heb mijn schuit voorzien van zeilen en zet koers naar het noorden mijn verlangen is mijn paspoort voor een gesloten grens  Er bestaan geen winden die niet deugen  noch getijden die niet gunstig zijn  noch krachten die me hinderen  of stromingen die me tegen houden  Ik zoek mezelf en de natuur  dat ik de natuur ben  en de natuurkrachten  die niemand ooit overwon  Laat me door, laat me door  met mijn schuit naar de zee  geen kracht kan me verslaan  zelfs dood zal ik passeren  Geen kracht kan me verslaan  zelfs dood zal ik passeren  laat me door, laat me door  op mijn koers richting poolster                  © António Gedeão  - eigen vertaling